Zanim narodzi się Wasze pierwsze dziecko, wysłuchacie wielu chcianych i tych mniej chcianych rad, prawideł i pokoleniowych mądrości między innymi o tym, jak zmieni się Wasze wspólne życie po porodzie.
Życie rodziny zmienia się diametralnie, a wynika to głównie z nowego podziału ról, który z pojawieniem się maleństwa zostaje niejako wymuszony.
Czy da się skutecznie do tych zmian przygotować? Pomijając przygotowania czysto organizacyjne, jak pokoik, łóżeczko, czy wyprawka dla noworodka, zmieni się też sporo w sferze psychicznej. W sferze psychicznej kobiety- dotąd żony, teraz także i matki, mężczyzny- dotąd męża, teraz tez ojca, pary- dotąd skupionych wyłącznie na sobie, teraz stanowiących rodzinę dla dziecka.
W tej właśnie sferze na pewno można przygotować się do nich od strony przekonań.
Chciałabym w tym artykule skupić się silniej na metamorfozie kobiety. Rola matki po porodzie zostaje naturalnie rolą dominującą. Dziecko bez matki nie przetrwa. Ono do życia potrzebuje nie tylko powietrza i matczynego pokarmu, ale też jej bliskości, uwagi, troski, miłości. Ona staje się dla niego jedynym światem. Kobieta by móc odpowiedzieć na potrzeby swojego dziecka, wciela się w rolę, która wymaga od niej poświęcenia większości swojego czasu. Oprócz zmiany proporcji czasu dla siebie, kobieta zmienia priorytety. Od tego momentu nasze kobiece kaprysy, zachcianki chowamy do kieszeni, na później lub w ogóle ich nie przeżywamy, bo największą osobistą potrzebą staje się sen, odpoczynek, chwila samotności i ciszy… Nie należy tej potrzeby ignorować!
Warto sobie uświadomić te zmiany, niemniej jednak nie zaklinać się, nie zaciskać zębów ze słowami „dam radę”! Tak jak pisałam wcześniej, najbardziej trwałe i efektywne przygotowanie polega na spokojnym przyjęciu tego, co się wokół nas dzieje. Znalezienie, lub często nawet wyrwanie kilku spokojnych chwil dla siebie w ciągu bardzo burzliwego, głośnego dnia. Kultywowanie podejścia „twardzielki”, która jak na wojnę wybiera się do swojego dziecka, by prawą ręką zmienić mu kolejny raz pieluchę, podczas gdy lewą podtrzymuje opadające ze zmęczenia powieki jest krótkowzroczne. Działając w ten sposób możemy zrobić całej rodzinie więcej krzywdy niż przysporzyć pożytku.
Moje drogie nie jesteście w stanie dać niczego więcej swojemu dziecku nad to, co dacie sobie same.
Co to oznacza?
Mając w świadomości to zdanie i często odwołując się do niego będziecie w stanie najlepiej, jak to możliwe przejść okres wczesnego macierzyństwa, ale i nie tylko. Ta rada jest uniwersalna. Wielu z Was dzięki temu, że będzie o nim pamiętała i według niego postępowała umocni swoje relacje z mężem, dla którego narodziny, to też nowa sytuacja.
Gdyby lampa nie miała w sobie światła, nie mogłaby oświetlić drogi innym…, gdyby świeca nie płonęła, nie mogła by swym żarem rozgrzać niczyich zmarzniętych dłoni…
Tak samo wy, gdy będziecie smutne, wiecznie zmęczone, uwikłane w postawę narzekania i poświęcenia, podkreślając swoją ofiarność względem dziecka, męża…nie będziecie w stanie dać im nic innego prócz chłodu, pretensji czy irytacji. Poprzez działania polegające na wywołaniu poczucia winy relacje zarówno z waszym dzieckiem i partnerem z biegiem czasu będą ich owocem, owocem kwaśnym i gorzkim…
Jak cieszyć się słodkimi owocami macierzyństwa?
Dbając o swoje dziecko, dom, męża, należy pamiętać o zadbaniu o siebie. O czas dla Was samych, o chwili samotności, by zebrać myśli, by zrobić coś co przed narodzinami dziecka kochałyśmy. A gdy mamy wrażenie, że to niemożliwe, bo np. karmicie swoje dziecko co 2 godziny piersią, poproście swoich partnerów o pomoc. Mężczyzna w takich sytuacjach chce być bardzo pomocny. Co prawda nie nakarmi Waszego dziecka własną piersią, ale na przykład zorganizuje laktator, a wy zrobicie zapas mleka na kilka godzin, lub dowiezie Wam maluszka do salonu fryzjerskiego, jeśli to tam chciałybyście się wybrać. Dajcie mu szansę pomóc. Pamiętajcie, że działając w taki sposób zbliżacie się do swojego dziecka i partnera, a nie oddalacie się od nich! Dbając o swoje wyciszenie, respektując swoją potrzebę odpoczynku czy rozrywki wrócicie do domu zapewne bardziej zrelaksowane, pozytywnie nastawione do kolejnych naturalnych dla matek czynności. Nie będziecie serwować pretensji, narzekań, awantur, które mogłyby być objawem wyczerpania fizycznego i psychicznego.
To tak jak z higieną… podając komuś dłoń na powitanie, by przyjąć tę osobę jako przyjaciela, nie podamy mu brudnej ręki, bo nie chcemy go pobrudzić. Zatem, gdy nie chcemy, by nasza wewnętrzna, naturalna frustracja wynikająca z przystosowy wania się do nowej roli oddziaływała na naszą rodzinę musimy się” oczyścić”.
Moje drogie po więcej zapraszam na www.artefolio.wix.com/ewelinajasik
Bądźcie dla siebie dobre!
Ewelina Jasik
Body and Mind coaching.pl
