Dziś Prima Aprillis! Każdy, kto dał się już dziś „nabrać”, doskonale o tym wie. Ci, którzy nie dali się jeszcze zaskoczyć, zapewne wkrótce wpadną w zastawione sidła. Wydaje nam się, że jesteśmy, czujni? Ależ skąd! Nasza Pociecha sprytnie i niewinnie oszukuje nas każdego dnia!
Sztuczki naszego bobasa
Niemowlęta nie są jeszcze tak wyrafinowane, aby zorganizować nam żarcik, który popamiętamy do końca życia. Nie dajmy się jednak zwieść pozorom. Nasze Maluszki to przebiegłe istoty i już od najmłodszych lat wiedzą, jak zmanipulować swoich najbliższych. Często nawet, mają opracowany plan działania, który pozwoli im osiągnąć zamierzony cel. Nadrzędnym założeniem małego „Pieluchowca” jest zamiana niewygodnego łóżeczka na ulubione ręce mamy. Z tej perspektywy znacznie ciekawiej jest zwiedzać otoczenie, a szczebelki łóżeczka nie ograniczają widoczności. Ponadto, mamusia pogłaszcze, przytuli, ucałuje w policzek. Jednak, aby osiągnąć ten cel, trzeba troszkę pokombinować. Maluszek testuje zazwyczaj dwa systemy: „rozbrajający uśmiech” lub „rozpaczliwe wołanie”. Pierwszy sposób przebiega w kilku etapach. Najpierw trzeba złapać kontakt wzrokowy z mamusią lub tatusiem. To już mały sukces bobasa. Kolejny etap to promienny, zniewalający uśmiech Maluszka! Co za radość! Rodzice rozpływają się na ten widok! Najwyższa pora na ostatni element, czyli urocze, żywe wyciąganie rączek w stronę opiekuna! Oczarowani mamusia i tatuś oczywiście ulegają prośbie Maluszka i biorą go w swoje ramiona! Sukces na całej linii. Drugi sposób, bobas wykorzystuje zazwyczaj, gdy rodzice są poza jego zasięgiem lub też nie reagują na jego zalotne uśmiechy. No cóż, w takiej sytuacji pociecha musi troszkę zasymulować. Płacz dziecka, zawsze przyciąga uwagę rodziców i Maluch wie, jak to sprytnie wykorzystać. W efekcie, uszczęśliwiony bobas, znowu kończy w ramionach mamusi lub tatusia. Kochani Rodzice! Nabieramy się na sztuczki naszych Skarbów każdego dnia! Prawda, że to urocze?
Kształtowanie poczucia humoru
Humor naszych Maluszków nasila się po pierwszym roku życia. Wówczas potrafią nieustannie się śmiać, szczególnie wówczas, gdy w ich towarzystwie znajdują się inne, równie radosne dzieci. Uwielbiają wygłupy, turlanie po dywanie, harce i chichoty. Warto rozwijać pozytywne poczucie humoru u dziecka. Podnosi to jego poziom inteligencji, samooceny, kreatywnego rozwiązywania problemów. Stymulowanie optymizmu u Malucha pozwala obniżyć poziom stresu, poprawia stan zdrowia psychicznego i fizycznego. Śmiech rozwija także pozytywne nastawienie do świata. Humor jest równie istotny w rozwoju społecznym, bowiem podnosi on poziom kompetencji społecznych. Dzięki temu dziecko posiada narzędzie do radzenia sobie w trudnych sytuacjach i potrafi zastąpić negatywne emocje. Pozytywne poczucie humoru podnosi także poziom empatii. Jak kształtować humor dziecka? Można zacząć od tradycyjnej gry w „A KUKU!” i stopniowo, adekwatnie do wieku wprowadzać inne zabawy, w których dziecko będzie miało okazję do śmiechu. Każdego dnia rozmawiajmy wspólnie z dzieckiem o zabawnych historiach, które dziś się przydarzyły jemu, mamie, tacie i rodzeństwu. Śmiejmy się z tego! Takie rozmowy pozwalają dziecku nabrać dystansu do siebie i sytuacji, które mogą się przytrafić. Czytajmy dzieciom opowiadania i wierszyki, które są skarbnicą pozytywnego humoru, począwszy od radosnego dźwiękonaśladownictwa, poprzez zabawne postaci, aż po inteligentny komizm sytuacyjny. Wspaniałą okazją do kształtowania poczucia humoru jest oczywiście dzisiejszy dzień. Maluch wspólnie z rodzicami może przygotować niewinna psotę dla brata, babci czy też opiekuna. Prima Aprillis daje możliwość stworzenia kreatywnego, skutecznego, a zarazem niewinnego żartu. Przy tej okazji, warto poruszyć z dzieckiem temat rozróżniania kłamstwa od dozwolonego w dniu dzisiejszym figla i dowcipu.
Uwaga na straszaków!
Starsze dzieci to już głowa pełna nieprzewidywalnych pomysłów. Trzeba mieć się na baczności, bo nigdy nie wiadomo, co zbroją i jakim żartem nas zaskoczą. Niektóre plany testują na kolegach z podwórka, nie tylko przy okazji Prima Aprillis. Wszak w dzieciństwie nam też zdarzało się zastawić błotną pułapkę na dziadkowe buty, czy też podarować koleżance tłuściutkie robaki, schowane w pudełku po czekoladkach. Jeżeli nasze Maluchy odziedziczą wyobraźnię po swoich kreatywnych rodzicach i nie przyćmi jej świat gier komputerowych, to możemy spodziewać się różnych, nieprawdopodobnych niespodzianek. Fantazja dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnym wieku szkolnym jest niesamowita. Niekiedy nawet niebezpieczna. To, czego się nauczyli, teraz sami chcą zweryfikować i zniekształcać. Możemy się zdziwić, kiedy podczas zabawy w Indian, Maluch będzie próbował zorganizować sobie ognisko.
Jestem bardzo ciekawa, jakie psoty Wy przygotowywaliście w swoim dzieciństwie? Byliście grzecznymi Maluszkami, czy też przodującymi nicponiami podwórka? Daliście czasem rodzicom „popalić”? To, co było już minęło, błędy dzieciństwa zawsze się wybacza, zatem możecie się pochwalić Waszymi wyczynami. Czekamy na wspomnienia i komentarze na temat figli i żartów!
