Dziadek zabierze na spacer, przeczyta bajkę, Babcia upiecze szarlotkę i przytuli. Nikt tak jak oni, nie opowie zabawnych historii z przeszłości o nas samych. Kontakt z dziadkami to ważny element dzieciństwa, pozostający w pamięci na zawsze.
Dziadkowie wnoszą w życie małych istot wiele wartościowych doświadczeń: wspólne zabawy, pieczenie ciasteczek, pomaganie przy naprawie rowerka itd. Ponadto, spędzając czas z Babcią czy Dziadkiem, maluch uczy się szacunku do starszych i empatii. Dziadkowie natomiast, czerpią ogromną radość ze spotkań z wnukami. Takie chwile dają im poczucie spełnienia i dzięki temu czują się potrzebni.
Przede wszystkim jednak, to nam rodzicom, jest o wiele łatwiej, kiedy możemy liczyć na pomoc dziadków. Obecność Babci pozwala na chwilę wytchnienia i odpoczynek. To wsparcie w trudnych sytuacjach, miłość i cierpliwość są bezcenne.
„Rodzice wychowują, dziadkowie rozpieszczają”
Podobno wnuki kocha się bardziej niż własne dzieci i pozwala im się na wiele więcej. Nie ma nic złego w rozpieszczaniu wnuków, pod warunkiem, że nie przekracza się dozwolonej granicy. Kontrolujmy sytuację, aby nasza pociecha nie wyrosła na egoistę. Z drugiej strony, nie pozbawiajmy dziadków szansy spełniania niewinnych zachcianek dziecka. To dla nich prawdziwa przyjemność.
Inny problem pojawia się, kiedy Babcia lub Dziadek są nadopiekuńczy. Nadmierna „ochrona” uniemożliwia dziecku prawidłowy rozwój poznawczy. W przyszłości może to mieć wpływ na kontakty z rówieśnikami i funkcjonowanie w społeczeństwie. Troska o wnuka jest czymś naturalnym, ale nie należy popadać w skrajności.
Pozostawiając dziecko pod opieką dziadków trzeba przygotować się na pewne sytuacje konfliktowe. Inne pokolenie, inne doświadczenia to także inny światopogląd na temat wychowywania dzieci. Oczywiście ich rady zawsze będą mile widziane i mogą okazać się bardzo cenne. Warto wysłuchać tych opinii i uwag. Jednak decyzje wychowawcze zawsze należą do rodziców i to rodzice powinni rozstrzygać, co dla ich dziecka jest najlepsze. Dlatego warto ustalić spójne zasady, które będą obowiązywać także pod naszą nieobecność. Najważniejsza jest konsekwencja – stabilne i przestrzegane zasady dają dziecku poczucie bezpieczeństwa.
Nie wolno dopuścić do sytuacji, kiedy udział dziadków w wychowywaniu dzieci jest większy niż rodziców. Czas spędzony z pociechami pozwala na nawiązanie niepowtarzalnej więzi emocjonalnej. Proces ten jest długotrwały, a nieobecność rodziców trudna do nadrobienia.
Magiczne słowo „Dziękuję”
Pamiętajmy, że dziadkowie już wykonali swój rodzicielski obowiązek. Teraz przyszedł czas na zasłużony wypoczynek i oddawanie się własnym przyjemnościom. Dlatego nie obarczajmy ich zbyt wieloma zadaniami. To my jesteśmy rodzicami i na nas spoczywa ciężar wychowywania pociech. Dziadkowie zawsze mogą pomóc, ale nigdy nas zastąpić. Nigdy też nie należy krytykować dziadków przy dzieciach, nawet, jeśli się z nimi nie zgadzamy. Kiedy publicznie negujesz postępowanie Babci lub Dziadka, podważasz ich autorytet w oczach dziecka. Za czas poświęcony wnukom i bezinteresowną pomoc należy im się wielki szacunek i ciepłe słowo. Nie zapomnijmy o kochanej Babuni i poczciwym Dziadku przy okazji ich święta. Zorganizujmy małe przyjęcie na ich cześć, przygotujmy wspólnie z dzieckiem laurkę. Jeśli nasza pociecha jest zbyt mała, aby własnoręcznie zrobić prezent, sami kupmy Dziadkom drobny upominek. Nasz stosunek do rodziców będzie kiedyś oceniany również przez nasze potomstwo: „Jaką wdzięczność okażesz rodzicom, takiej spodziewaj się od swoich dzieci” – powiedział niegdyś Tales z Miletu.
Redakcja Świadomej Mamy składa wszystkim Babciom i Dziadkom serdeczne życzenia: dużo zdrowa, pociechy z wnuków, cierpliwości, a przede wszystkim radości i miłości!
