W tym artykule chcę podkreślić, jak ważne jest to by przede wszystkim patrzeć na każde dziecko przez pryzmat jego własnej indywidualności, a nie innych dzieci. Istotą jest indywidualny rozwój każdego dziecka.
„Wie Pani, nie przejmowałam się dopóki moja mama nie zwróciła mi kilka razy uwagi na to, że ja w wieku mojego synka nie byłam taka niegrzeczna. Po kolejnej rozmowie z rodziną, w której zasugerowali mi, że z synem jest “coś nie tak”, bo nie potrafi się “normalnie” zachowywać, zaczęłam się zastanawiać i martwić” – pomijając fakt, że takie etykietowanie „grzeczny”, „niegrzeczny”, nie daje nam żadnej informacji na temat rozwoju, na temat funkcjonowania dziecka, na temat jego temperamentu i historii, natomiast dla wielu rodziców sygnał, że ich dziecko jest „niegrzeczne” niesie za sobą myśl, że coś z dzieckiem jest nie tak. A skoro z moim dzieckiem jest “coś nie tak”, podejmowane są próby niwelowania różnych “nieprawidłowych” zachowań.
Każdy kwiat ma swój czas żeby dojrzeć – daj swojemu dziecku szansę na indywidualny rozwój
Na potrzeby tematu rozwoju lubię rodzicom przytaczać metaforę kwiatów. Gdybyśmy na stole ustawili 15 doniczek, każdą z inną odmianą kwiatów i obserwowali wzrost rośli w doniczkach, gołym okiem każdy z Nas dostrzegły, że ten rozwój nie przebiega jednakowo. Jeden okaz zacznie dopiero kiełkować, gdy inny wypuści już pęki. Trzecia odmiana długo nie będzie miała liści, natomiast jak już się pojawią będą zachwycać swoim blaskiem. Jeden kwiat potrzebuje więcej słońca, drugi od niego stroni. Są kwiaty które potrzebują regularnego nawodnienia by móc wzrastać. Ta sama reguła nie tyczy się okazów, które potrzebują cyklicznego podlewania co dwa tygodnie.
Przedstawiając rodzicom tę wizualizację pytam o to które kwiaty rozwijają się „normalnie”, a które „nienormalnie”. Zazwyczaj po krótkiej chwili konsternacji pada odpowiedź, że nie da się tego ocenić patrząc przez pryzmat wszystkich piętnastu roślin. Dokładnie tak. Nie da się dobrze „poznać” konkretnego okazu, skoro pole naszej uwagi jest pochłonięte przez wszystkie rośliny znajdujące się na stole. Da się natomiast ocenić to jak rozwój konkretnej rośliny wyglądał na przestrzeni dni, tygodni i miesięcy. Na podstawie przyglądania się roślinie, jesteśmy w stanie zauważyć, czy podjęte względem niej czynności jej służą czy nie, poznajemy ją, uczymy się jej i odnotowujemy jak zmieniła się roślina po naszych zabiegach. Czy mamy progres, czy regres w porównaniu do zeszłego miesiąca.
Przeczytaj, także: Jak stymulować i kontrolować prawidłowy rozwój mowy u dzieci?
Indywidualny rozwój dziecka – jak go monitorować?
Odwołując się to tego co napisałam powyżej, warto przyglądać się i monitorować aktualny rozwój dziecka porównując go do drogi rozwojowej przebytej już przez dziecko, a nie przez inne dzieci. Co to w praktyce oznacza? Oglądanie z ciekawością i uważnością jak przebiega rozwój dziecka w odniesieniu do tego co było tydzień temu, dwa tygodnie temu, czy miesiąc temu. Na podstawie tych obserwacji możliwe jest zaobserwowanie, czy nastąpił progres, czy regres, względem możliwości i predyspozycji dziecka. Oczywiście, jeżeli cokolwiek względem rozwoju dziecka Cię nie niepokoi, nie ma na co czekać. Zawsze warto pytać, szukać i konsultować ze specjalistami w danej dziedzinie, osobami którzy posiadają wiedzę z zakres psychologii rozwoju człowieka.
Możemy jako rodzice dać swojemu dziecku szansę na lepsze, szczęśliwsze życie
Każdy z Nas jest takim kwiatem z metafory. Nasz temperament, doświadczenia, środowisko w którym dojrzewaliśmy to wszystko składa się na naszą własną kwiatową odmianę. Jedni potrzebują więcej granic by wzrastać, inni więcej wrażliwości i otwartości. Dla niektórych przytulanie to najlepsza forma regulowania napięcia emocjonalnego, dla innych aktywność fizyczna, czy płacz jest sposobem, który działa. Wszyscy jesteśmy różni, każdy z nas ma swoją własną indywidualność którą poznaje w toku życia. Naszym zadaniem jest wspierać dzieci w poszukiwaniu Ich własnej różnorodności. Pomóżmy dzieciom odkryć swoją własną drogę wzrastania, bez narzucania, pospieszania i porównywania do innych dzieci.
Autor: Natalia Supeł, psycholog
https://psychologdzieci.online/
https://www.instagram.com/psychologiadzieci/
https://www.facebook.com/dzieci.psycholog
