Dziś obchodzimy Dzień Psa. Właściciele czworonogów z pewnością przygotują dla swoich pupili coś wyjątkowego – smakowitą kość lub nową zabawkę. Kundelki, rasowce czy podwórkowe burki często są rozpieszczane i traktowane przez właścicieli jak małe dzieci. Jednak nawet najwięksi miłośnicy psów, odczuwają pewien niepokój, kiedy w domu ma pojawić się nowy członek rodziny – długo wyczekiwany bobas. Jak zareaguje pies? Co zrobić, by zwierzak nie widział w dziecku swojego konkurenta?
Pies jest najlepszym przyjacielem człowieka. Maluch wychowujący się z kudłatym towarzyszem, uczy się zaufania, obowiązkowości i wrażliwości. Niestety, do takiej adaptacji potrzebny jest czas, cierpliwość i przede wszystkim rozsądek rodziców. Powinniśmy pamiętać, że nasz pupil może stać się dla dziecka niebezpieczny. Aby pies zaakceptował dziecko i nie był dla Malca zagrożeniem, dorośli muszą przestrzegać pewnych zasad. Przede wszystkim nasz czworonożny przyjaciel nie może utracić dotychczasowych przywilejów. Pies, przyzwyczajony do codziennych pieszczot, głaskania, wspólnych zabaw, będzie się tego domagał. Kiedy zwierzak odczuje nagły brak zainteresowania ze strony właściciela i skojarzy to z pojawieniem się bobasa, to Maluch z pewnością stanie się konkurentem w walce o względy właściciela. Dlatego pewnych reguł trzeba nauczyć psa dużo wcześniej. Nasz kudłaty przyjaciel musi odczuć, że nie zawsze poświęcimy mu tyle uwagi, ile chciałby otrzymać. Z drugiej strony, opiekunowie powinni umieć kontrolować zachowanie psa i zaspokajać jego potrzeby, w tym także potrzeby związane z aktywnością i kontaktem z ludźmi.
Stopniowa adaptacja
Wszelkie zmiany związane z narodzinami potomka, powinny być wprowadzane zdecydowanie wcześniej. Opiekunowie powinni stopniowo uczyć czworonoga nowych zasad. Jeżeli pies do tej pory mógł poruszać się po całym mieszkaniu, wskakiwać na tapczan, a w niektórych przypadkach spać z właścicielami w łóżku, to niestety trzeba to odpowiednio wcześniej zmienić. Obecność dziecka oraz troska rodziców o jego zdrowie, higienę i bezpieczeństwo skutecznie uniemożliwi psiakowi taką samowolkę. Wprowadzanie nowych zasad wymaga przede wszystkim konsekwencji ze strony wszystkich domowników. Opiekunowie muszą zastanowić się, czego wymagają od pupila i na co mu nie zezwalają, a następnie zacząć egzekwować konkretne zachowania. Warto zatem przećwiczyć z psem komendy: „Nie rusz”, „Spokój”. Bardzo istotne jest, aby za każdą pozytywna reakcję i wykonane polecenie, nagradzać czworonoga – pieszczotą lub drobnym smakołykiem.
Trening lalkowy
Specjaliści zalecają także trening lalkowy. Opiekunowie wykorzystują przedmiot i traktują go jak Malucha. W ten sposób przyzwyczajają psa do nadchodzących zmian, a przedmiotem ewentualnej niechęci czworonoga
jest lalka, a nie dziecko. Tym sposobem można wyeliminować u psa pewne nawyki, typu wskakiwanie na człowieka w celu zwrócenia na siebie i gryzienie. Warto nauczyć psa, że podczas trzymania lalki na rekach i jej karmienia, pupil nie powinien zachowywać się natrętnie. Ponadto, opiekunowie mogą wykorzystać nagrany głos niemowlęcia i puszczać w domu, aby pies mógł zapoznać się z nowym dźwiękiem.
Pierwszy kontakt i powitanie
Ludzie, w pierwszym kontakcie społecznym z nową osobą, wysuwają pewne wnioski, oceniają sytuacje i ulęgają pierwszemu wrażeniu. Doskonale wiemy, że ten kontakt, towarzyszące mu gesty oraz okoliczności mają ogromne znaczenie i wywołują określone emocje. Ma to duży wpływ na postrzeganie rzeczywistości. Podobnie odbywa się to w sytuacji czworonoga, który odczytuje pewne sygnały. Dlatego, bardzo istotne jest odpowiednie zaaranżowanie pierwszego spotkania. Specjaliści radzą, aby w momencie przybycia niemowlaka do domu, pies nie przebywał w domu. Poczuje wówczas, że jest na swoim terytorium, a obca, mała istota je narusza. Maluch wraz z mamą powinien znajdować się w mieszkaniu, przed pojawieniem się zwierzaka. Tym samym otrzyma jasny komunikat, że to nie dziecko jest na jego terenie, ale to on jest na terenie „należącym” do dziecka. Innym sposobem jest równoczesne wejście do mieszkania, z psem i z dzieckiem. Najpierw jednak, próg przekracza mama z Maluchem, dopiero potem pies. W ten sposób opiekunowie pokazują psu, kto jest przywódcą stada.
Bardzo ważne jest, aby ten pierwszy kontakt z dzieckiem był przyjemny dla kudłatego czworonoga. Powinien być radosny i przebiegać w spokojnej atmosferze. Nerwowe reakcje opiekunów czy też paniczna obawa o to, że pies może zrobić krzywdę dziecku, wywołają odwrotny skutek. Pies odczuje napięcie i sam zareaguje niepokojem i niepotrzebnym podnieceniem. Doskonałym zabiegiem adaptacyjnym jest zapoznanie pupila z zapachem niemowlaka. Warto przywieźć wcześniej ze szpitala pieluszkę lub przesiąknięte zapachem Malucha ubranko i położyć je obok psiaka.
Przytul mnie czasem…
Z relacji pomiędzy Maluchem a czworonogiem może zrodzić się niezwykła przyjaźń. Rodzice powinni być jednak świadomi, że czworonożni towarzysze, w pewnych sytuacjach mogą stwarzać zagrożenie. Odrzucenie ze strony opiekunów i odczuwana psia zazdrość o miłość swojego „pana” może spowodować niespodziewane reakcje. Aby uniknąć niebezpieczeństwa, wystarczy poświecić trochę czasu na adaptację zwierzaka. Świadomie przygotujmy naszego kudłatego przyjaciela na powitanie Malucha i nie lekceważmy jego uczuć. Między karmieniem a przewijaniem dziecka, spójrzmy w tęskniące oczy psiaka, które mówią: „Przytul mnie czasem”.
Jesteśmy bardzo ciekawi, jakie doświadczenia z czworonogami mają nasi Świadomi Rodzice? Co sądzicie na temat wspólnego wychowywania Malucha i psa? Jak reagowały Wasze zwierzaki na nowego domownika?
