Opowiadałam Wam wczoraj, co my mamy możemy zrobić, by znaleźć dla siebie czas i czy w ogóle jest to możliwe pomiędzy dziećmi, pracą zawodową, a pracą w domu. Osobiście uważam, że nie chodzi nawet o to, czy to jest możliwe, tylko o to, że jest to absolutnie konieczny element dbania o siebie i swoje zasoby. Po to, by mieć siłę być nie tylko dobrą mamą, ale i szczęśliwym człowiekiem.
Przeczytaj, także: 3 fakty: Dbaj o swoje szczęście będąc rodzicem
Poniżej 3 sposoby, które mam nadzieję pomogą Ci znaleźć czas dla siebie. Dwa z nich dotyczą zmiany sposobu myślenia i działania, czyli sfery bardziej psychicznej niż faktycznych czynności. 3 sposób, to praktyczny trik, który pomaga mi na co dzień pomyśleć przez chwilkę o sobie. Po więcej przemyśleń, odkryć i pomysłów zapraszam Was na mój profil na Instagramie @karo.kobiela, gdzie dzielę się na bieżąco moimi macierzyńskimi odkryciami.
-
Przełącz tryb wydajność na tryb bycie.
Praca zawodowa uczy nas, by jak najefektywniej wykorzystywać czas. Tworzymy listy zadań, plany miesięczne, tygodniowe, odhaczamy wykonane zadania. Im sprawniej tym lepiej. Gdy mija 8h trudno nam nagle ten tryb wyłączyć. Dlatego będąc w domu z dziećmi, nadal planujemy co, kiedy i jak musimy zrobić. Podczas gdy dom to nie praca. W domu ważniejsze od realizowania zadań jest po prostu bycie. Nasza głowa potrzebuje odpoczynku, a nasze dzieci potrzebują naszej obecności. Leżenie na podłodze i układanie wież z klocków nie musi mieć celu, czasu, ani konkretnego powodu. W zlewie mogą stać brudne naczynia, a na kolacje może być pizza. Cokolwiek, co sprawi, że będziesz obecna duchem i ciałem, sprzyja Twojemu odpoczynkowi i wygospodarowaniu większej ilości czasu dla siebie.
A to oznacza, że NIE WSZYSTKO JEST KWESTIĄ ORGANIZACJI. Wyłączając tryb praca, akceptujesz, że:
– nie zawsze będzie posprzątane
– nie zawsze będzie zdrowe, bio, eko, domowe jedzenie
– zabawy z dzieckiem nie zawsze będą mądre, rozwijające, kreatywne
Za to będzie dużo więcej luzu, spokoju i oddechu pomiędzy przyjściem z pracy a położeniem dzieci spać.
-
Naucz się prosić o pomoc i z niej korzystać.
Współczesność inaczej definiuje wychowywanie dzieci. Kiedyś zajmowała się tym „cała wioska”, dziś rodzice zdani są w większości na siebie. Bywa, że proszenie o pomoc traktujemy jako oznakę słabości. Czasem pomoc, którą otrzymujemy, traktujemy jako zło konieczne, ze względu na obciążenie emocjonalne, które za sobą niesie.
Proszenie o pomoc jest o wiele trudniejsze niż radzenie sobie samemu. Trzeba zrobić sobie na to w głowie przestrzeń i nauczyć się rozmawiać o swoich potrzebach, a także o granicach. Gdy prosimy o pomoc rodziców czy teściów, nie musimy się godzić na ich sposób pomagania. Możemy dokładnie wyjaśnić, o co nam chodzi, a czego na pewno nie chcemy. Bywa, że to trudny moment dla relacji, ale gdy uda nam się dogadać, efekty mogą być bardzo korzystne Was wszystkich.
-
Znajdź i wypisz 5-10 rzeczy które dają Ci radość.
Chodzi o drobiazgi: włączenie ulubionej piosenki po przebudzeniu, ciepła kawa wypita bez przerywania sobie, wieczorny rytuał z wklepywaniem pachnącego kremu czy balsamu. Ważne, by lista ta zawisła w widocznym miejscu w domu lub/i na ekranie startowym naszego telefonu. Gdy w ciągu dnia poczujesz, że potrzeba Ci przerwy, że za chwilkę oszalejesz i musisz natychmiast odpocząć, masz pod ręką listę swoich przyjemności, które nie zajmą Ci dużo czasu, a za to dadzą poczucie, że właśnie zrobiłaś coś dla siebie.
Czynności te możesz również zaplanować i przekształcić w rytuały. W ten sposób nauczysz domowników, że pierwszy kawałek, który leci rano puszczasz Ty, że do łazienki wieczorem nikt nie wchodzi, ponieważ wtedy masz swoje 5 minutowe SPA.
W ten sposób pokazujesz dzieciom, że jesteś ważna i potrafisz o siebie zadbać. A to wspaniały przykład, który mogą zapakować sobie do plecaka na przyszłość.
