1. Made in China
Koniecznie sprawdzaj na metce w jakim kraju wyprodukowano daną rzecz. Zarówno w przypadku dzieci jak i dorosłych, warto unikać ubrań produkowanych w Azji. Dlaczego? Ubrania z Chin, Bangladeszu i innych azjatyckich krajów, zwykle docierają do naszego kraju statkami – przez wiele tygodni leżą w ciemnych i wilgotnych kontenerach, a następnie kolejne tygodnie spędzają w magazynach. Takie ubrania mogłyby łatwo zapleśnieć czy ulec negatywnemu wpływowi wilgoci, ale nic takiego się nie dzieje, ponieważ są dobrze zabezpieczone przed pleśnią, grzybem i innego rodzaju pasożytami. Producenci nasączają odzież groźnymi dla zdrowia substancjami chemicznymi, aby bezpiecznie przetrwały tą podróż.
W Internecie znana jest historia pewnej 4-letniej dziewczynki, która omal nie umarła na skutek reakcji uczuleniowej na substancję grzybobójczą zawartą w sukience z Chin. Był to umaran diametylu.
2. Brak metki/wszywki
Jeśli po wywróceniu ubranka na lewą stronę nie widzisz nigdzie wszytej na stałe metki – od razu odłóż tą rzecz. Wszywki – choć zwykle nas denerwują i najchętniej usunęlibyśmy je ze wszystkich kupowanych ubrań, są nieodłącznym i bardzo ważnym elementem odzieży. To z nich możemy się dowiedzieć, czy produkt jest bezpieczny i odpowiedni dla dziecka.
Każdy producent wprowadzając produkt na rynek europejski, ma wynikający z zapisów prawa handlowego i konsumenckiego, obowiązek umieszczania w widocznym i łatwo dostępnym miejscu informacje o:
• składzie surowcowym,
• zasadach konserwacji,
• danych umożliwiających identyfikację producenta.
Informacje te powinny być przymocowane do ubrania w sposób trwały i być napisane w języku kraju w którym jest sprzedawane. Jeśli takich informacji nie ma to:
• nie wiemy z czego jest wykonany produkt (!),
• nie wiemy jak długą drogę przebył by do nas dotrzeć (chemia „konserwująca”),
• w razie reakcji uczuleniowej/wady produktu nie wiemy do kogo się zwrócić.
3. Poliester w składzie surowcowym
Poliester jest najbardziej niekorzystnym, a wręcz niebezpiecznym wyborem dla dzieci. Jest on wytwarzany z syntetycznych polimerów, do produkcji których stosuje się z estry alkoholu dwuwodorotlenowego i kwas tereftalowy. To trucizny, które niestety nie są całkowicie usuwane z ubrań w trakcie procesów produkcyjnych, a w trakcie kontaktu ze skórą, przedostają się do organizmu dziecka. Naukowcy wielokrotnie i jednoznacznie potwierdzili, iż częsty kontakt z poliestrowymi ubraniami może być przyczyną:
• raka skóry i innych nowotworów,
• przewlekłych i ciężkich infekcji dróg oddechowych,
• rozmaitych problemów skórnych, takich jak wysypki, swędzenie, zaczerwienienie i stany zapalne,
• silnych uczuleń (za sprawą barwników),
• zaburzeń oddychania skóry, gdyż nie przepuszczają powietrza.
Dodatkowo poliester często zawiera toksyczny pierwiastek antymon znany z tego, że w niektórych okolicznościach wywołuje raka. Związek ten podejrzewa się także o negatywny wpływ na układ odpornościowy ssaków, a także powodowanie podrażnień skóry i zaburzeń w funkcjonowaniu układu oddechowego. Antymon stosuje się jako katalizator przy produkcji poliestru. Antymon wykryto we wszystkich badanych przez Greenpace w 2014 roku – 36 wyrobach, wykonanych z poliestru, albo mieszanki poliestru i innych włókien (Raport „A Little Story About the Monsters In Your Closet”).
Więcej na temat szkodliwości poliestru pisałam tutaj.
4. Kolorowych nadruków
Do produkcji kolorowych nadruków używa się metali ciężkich, takich jak nikiel, ołów i kadm. Ich obecność była niejednokrotnie potwierdzana przez różne organizacje, takie jak Greenpeace czy WOKiK, zarówno w odzieży dla dorosłych jak i dzieci.
5. Sznurków, koralików, źle przymocowanych guzików
Czyli jednym słowem wszystkiego, co dziecko (szczególnie takie do 3 roku życia) może samodzielnie oderwać i włożyć do buzi. W przypadku sznurków i tasiemek, istnieje realne zagrożenie, iż małe dziecko może zaczepić się nimi o huśtawkę czy zjeżdżalnię na placu zabaw lub się udusić. Jeśli jakaś przyszyta ozdoba lub część odzieży budzi Twoje wątpliwości, lepiej je odpruć i usunąć, niż martwić się na zapas. Więcej na ten temat znajdziesz:
• Ustawa z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz.U.2016.2047 t.j.)
• Toy Safety Directive (2009/48/EC) i dyrektywa 2001/95/WE w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów.
• PN-EN 14682:2015-02 (Bezpieczeństwo odzieży dziecięcej – Sznury i sznurki ściągające w odzieży dziecięcej).
Autorka artykułu: Joanna Zielińska, farmaceutka, Lilen Store
Bibliografia:
PRACE NAUKOWE Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie – Wpływ poliestru na zdrowie człowieka
https://www.greenpeace.org/international/act/detox/
https://zdrowepasje.pl/content/szkodliwe-toksyczne-ubrania
https://instytutprawamody.pl/oznaczanie-skladu-surowcowego/
https://www.uokik.gov.pl/aktualnosci.php?news_id=2099